ج) مجازی سازی سرور

برای مخفی کردن منابع سرور سیستم های کامپیوتری استفاده می شود ، این منابع عبارتند از، تعداد و مشخصات سرورهای فیزیکی ، پردازنده ها و سیستم عامل های مربوط به کاربران سرور .

مدیریت کننده سرورمجازی از یک برنامه ی نرم افزاری برای تقسیم یک سرور فیزیکی به محیط های مجازی استفاده می کند. به این محیط های مجازی گاهی اوقات سرور های مجازی خصوصی گفته می شود، اما آنها نیز به عنوان مهمان و یا یک شبیه سازی  نرم افزار شناخته می شوند.

د) مجازی سازی شبکه:

مجازی سازی شبکه به عنوان مجازی سازی خارج از سیستم طراحی و طبقه بندی شده است. این نوع مجازی سازی ، ترکیب نمودن لایه هایی از شبکه ها و یا بخش هایی از خواص و امکانات چند شبکه و تبدیل آن به یک واحد مجازی، اشاره می کند و یا با مجازی سازی داخلی سیستم های مورد نیاز یک شبکه، ارائه قابلیت های شبکه مانند اجرای نرم افزار در یک سرور شبکه را برای ما فراهم می کند.  طراحان و توسعه دهندگان نرم افزار جهت تست نرم افزارهای خود از مجازی سازی شبکه استفاده می کنند. در آن،محیط  شبکه، طوری شبیه سازی شده است  که انگار نرم افزار در محیط واقعی قرار گر فته است.

ه)مجازی سازی اپلیکیشن:

مجازی سازی برنامه کاربردی یک فناوری نرم‌افزاری است که در آن برنامه های کامپیوتری را از سیستم عامل اصلی که آن را اجرا می کند ، جدا می سازد  و یک برنامه کاربردی بطور  کامل مجازی شده  و به معنای اصلی روی سیستم شما نصب نشده است ولی دقیقا همانند آن اجرا می شود.

و) مجازی سازی مرکز داده ها:

منظور از مرکز داده یا Data Center محلی هست که شما در آنجا کلی سرور فیزیکی دارید ، تعداد بسیار زیادی روتر و سویچ فیزیکی دارید ، زیرساخت شبکه فیزیکی بسیار زیادی در آنجا دارید ، کلی تجهیزات و مکانیزم های مانیتورینگ و تجهیزات ذخیره سازی اطلاعات یا Storage های فیزیکی دارید و ….

هنگامی که صحبت از Data Center Virtualization یا مجازی سازی مرکز داده می شود یعنی شما کلی سرور مجازی و امکانات آن را دارید بدون آنکه قابل لمس باشند. شما در این نرم افزار  تعداد زیادی سویچ ها و روترها و زیرساختارهای شبکه و تجهیزات ذخیره سازی اطلاعات یا Storage های مجازی شده را دارید ،  می توانید ترافیک مجازی ، مدیریت ترافیک مجازی ، مانیتورینگ مجازی  و امکانات بسیار زیادی را بصورت مجازی دارید  که همه اونها توسط یک مجموعه ای به نام مجازی سازی مرکز داده  انجام میشود که مثلا مجموعه نرم افزاری VMware VSphere یکی از این پکیج های مجازی سازی مرکز داده هست.

به طور کلی، به یک “سیستم ذخیره سازی” نیز  یک آرایه ذخیره سازی یا آرایه دیسک گفته می شود. سیستم های ذخیره سازی در کامپوتر ها به طور معمول از سخت افزار و نرم افزار خاصی  همراه با درایوهای دیسک استفاده می کنند تا ذخیره سازی بسیار سریع و قابل اطمینان برای پردازش داده ها فراهم نمایند.

سیستم های ذخیره سازی ، بسیار سنگین و پیچیده هستند و ممکن است برای یک کامپیوتر خاص طراحی شده باشند و برای بالا بردن ظرفیت ذخیره سازی یک سیستم همراه با ویژگی های پیشرفته حفاظت از داده ها ، بکار گرفته شده باشد. درایوهای دیسک تنها یک عنصر از  یک سیستم ذخیره سازی است که  همراه با سخت افزار و نرم افزارهای جاسازی شده ویژه درون سیستم طراحی و بکار گیری شده است.

ماشین مجازی سازی:

ماشین مجازی یا( VM(Virtual Machine به سیستمی گفته می شود که اجرای برنامه سازی مجازی سازی را بر عهده دارد. هر ماشین مجازی می تواند شامل سیستم عامل، سخت افزار و نرم افزار اختصاصی خود باشد.

ماشین مجازی، مستقل از سکوی سخت افزاری یا سیستم عامل اولیه کامپیوتر به فعالیت مشغول است. زیرا در بیشتر  سیستم های مجازی سازی سرور،  یک لایه جدا کننده به نام فوق ناظر Hypervisor میان سیستم عامل میهمان (مجازی) و سخت افزار یا منابع فیزیکی موجود قرار می گیرد.

کار Hypervisor ایجاد یک دید مستقل مجازی از سخت افزار یا منابع است. Hypervisor باعث می شود ماشین های مجازی از دید یکدیگر پنهان بمانند و هر ماشین مجازی تصور کند تمام سخت افزار یا منابع لازم را در اختیار گرفته است.
دو گونه اصلی از Hypervisor وجود دارد :

• تمام- سخت افزاری (Bare-Metal)
• میزبانی شده Hosted

در اغلب موارد، کار مجازی سازی را نرم افزار انجام می دهد. این نرم افزار،  لایه Hypervisor را به وجود آورده و ارتباط میان سخت افزار یا سیستم عامل را با این لایه و هر یک از ماشین های مجازی دیگر را طوری فراهم می نماید که راه اندازی سیستم عامل مجازی و اجرای برنامه های کاربردی بر روی سخت افزارهای متفاوتی که وجود فیزیکی ندارند را امکان پذیر می نماید.